Alleen liefde is niet genoeg

Liefde wordt als hoogste goed gezien en dat is het ook. En de liefde heeft, in haar uitdrukkingsvorm, in de natuur en in mensen wetmatigheden nodig om goed te kunnen stromen. De mens hoort tot de natuurlijke wetmatigheden van de aardeZo is het nu eenmaal geordend op de aarde.

Een van die wetmatigheden is: iedereen en alles heeft evenveel recht er te mogen zijn.Om het simpele feit dat alles en iedereen er is.Bijvoorbeeld: Als iemand buitengesloten wordt geeft dat bij de persoon zelf vaak eenzaamheid en een gevoel van afgescheiden te zijn. Maar ook bij anderen geeft het problemen, sommigen gaan de buitengesloten persoon volgen, anderen juist niet. Roddelen is ook een vorm van buitensluiten.

De liefde stagneert. Het is wel zo dat alles en iedereen zijn eigen specifieke plek heeft, ook dat is een wetmatigheid.Dat is in de natuur zo en bv. ook in een gezin of in een organisatie.

Het blijkt dat als mensen niet op hun juiste positie staan dat er dan, wat wij noemen verstrikkingen, ontstaan. Bijvoorbeeld, als een kind op jonge leeftijd (mogelijk vooral in de onderstroom) voor een ouder is gaan zorgen, voelt het zich misschien wel goed, misschien zelfs beter dan die ouder, maar is eigenlijk ook altijd boos en het draagt een gevoel bij zich tekort gekomen te zijn. Als een kind voor de ouder zorgt is dat vanuit liefde maar dit kind zit tegelijkertijd ook verstrikt in het systeem.

De ordening klopt niet, een ouder hoort voor een kind te zorgen. Een andere wetmatigheid is dat er een evenwicht dient te zijn in geven en nemen. Ook dat kun je overal in de natuur terugvinden. Als in een partnerrelatie die balans ontbreekt voelt de relatie niet meer kloppend.

Degene die het meest geeft kan zich superieur voelen, degene die het meeste neemt kan een gevoel van schuld bij zich dragen. De gelijkwaardigheid ontbreekt. Dankbaarheid kan een vorm van teruggave zijn. Als wij meer uit de aarde halen dan we teruggeven, raakt de aarde uitgeput.Ook dan stagneert de liefdesstroom.Wat verder belangrijk is om de liefde te laten stromen, is dat de feitelijke waarheid onder ogen gezien dient te worden.

Er zijn altijd verhalen, want wij mensen zijn verhalenvertellers en er zijn feitelijke waarheden. De waarheid onder ogen zien is uiteindelijk bevrijdend.Alleen liefde is dus niet genoeg, sterker nog dat kan voor behoorlijk veel verstrikkingen en loyaliteitsproblemen zorgen.

Met liefde Evelien