Groef in de plaat

Als vanzelf glijden we erinDe groef in de plaatHet pad al 100 keer, al 1000 keer gelopenDezelfde gedachten, dezelfde gevoelensDezelfde (innerlijke) reacties en handelingenHij voelt zo echt, zo waar deze groef

En dan, soms door iets heftigs mee te maken
Ontmoedigd in het niet meer weten
Komt er een opening
Een nieuw inzicht
Toont zich een nieuw paadje

In de hersenen worden nieuwe verbindingen gemaaktEn ook dit pad moet ingesleten worden
De oude groef blijft lonken
Geduld
Bewustzijn
Gewaarzijn

De oude groef weer voelen en nieuwe keuzes durven makenEenmaal het nieuwe pad ontdekt
Kun je nooit meer helemaal terug 

Uit:
De liefde... ze kan niet anders
Gedichten en gedachtengangen
(gedichtenbundel in de maak door Evelien Hogeweg)

Met liefde, Evelien