Nu even niet

Nu even niet!

Ik doe mijn ogen dicht
Boodschappenlijstjes
en flarden van gesprekken
buitelen over en door elkaar

Nu even niet zeg ik in gedachten
Nu wil ik gewoon maar even zijn
Ssst, koest
Ik ga met mijn aandacht naar mijn lichaam
De ruimte tussen mijn gedachtes
De ruimte tussen mijn cellen
De ruimte om me heen
Langzaam wordt het rustig
Ik ontspan
Gedragen door mijn lichaam
Ervaar ik een gevoel van Zijn
Een waarachtige
Vol-ledigheid

Een blijvende oefening

Steeds opnieuw thuisgekomen
In deze heilige aanwezigheid
Draagt ze de oppervlaktelaag
Het gedoe van alledag

Ook het doorvoelen van pijnlijke delen
Draagt ze
Wordt ze gewaar
Dat voedt mijn leven
Daarin rijpt mijn ziel
Doe ik inzichten op
En kom ik thuis

Met liefde, Evelien