Zielsmissie

Zielsmissie.
Het zijn grote woorden.
Ze roepen van alles bij me op:

Ik weet eigenlijk niet wat ze daadwerkelijk betekenen.
Ik voel een oordeel: Nou nou, toe maar. Wat een grootdoenerij. Spirituele blabla
Ik voel me er ook toe aangetrokken, vanuit een dieper weten.
Ik voel een verlangen om verbonden te zijn met het grotere, om betekenisvol te leven.
Ik voel ook de angst om niet te kunnen voldoen. Bang om niet spiritueel genoeg te zijn om mijn zielsmissie te kunnen leven.

In de opstellingen tijdens het laatste blok werd het zo helder:
Ik hoef er alleen maar te zijn. Ik mag wachten tot ik iets te zeggen heb en me dan uitspreken. Niet inslikken. Niet laten waaien. Uitspreken!

Mijn zielsmissie leven betekent niet dat ik onmogelijk bijzondere dingen moet doen. Het gaat niet over engelen zien of over zen zijn. Het gaat niet over spreken voor volle zalen of een beroemde opsteller worden.
Ik hoef niet eerst van alles te bereiken. Wat ik al doe is ook al goed.

Het gekke is dat dit demystificeren het juist ook weer grootser maakte.

We zijn net zo klein als dat we groots zijn.
We zijn net zo bijzonder als dat we gewoon zijn.

Ik voel me weer een beetje meer verbonden met het geheel
èn een beetje meer thuis bij mezelf.
Dat is al heel wat.

Met liefde, Kitty

#spiritueleleerweg #persoonlijkegroei #familieopstellingen