Zomaar een werkweek

Zomaar een werkweek...

'Ik voel me een beetje gespannen.' Hij zegt het met zijn ogen neergeslagen, een stoere, grote jongen die dit normaal gesproken niet zo snel zou delen. 'Het is de citoweek en mijn ouders willen graag dat ik een hoog advies krijg en ze zeggen elke dag dat ik heel erg mijn best moet doen, ik krijg daar spanning van.'

'Ik slaap niet zo goed de laatste tijd, want het huis van mijn buren is laatst afgebrand. Toen zijn onze ramen ook gesprongen. Ons huis is verder gelukkig nog goed, maar ik ben toch bang dat het nog een keer kan gebeuren.' Kleine ogen, zachte stem, kin naar beneden, hij zoekt houvast met zijn blik.

'Ik vind het niet zo erg als er ruzie is in de klas, want mijn ouders hebben toch elke dag ruzie, dus ik ben het wel gewend.' Ze heeft haar kin omhoog, borst vooruit, uitdagende blik in haar ogen.

Zomaar wat uitspraken die kinderen hebben gedaan de afgelopen week tijdens opstellingen in de klassen waar ik begeleid.

Deze uitspraken hebben één ding gemeen;
de leerkrachten waren niet op de hoogte van de gevoelens en gedachten van de leerlingen.
En met wat je niet weet, kun je niet zoveel beginnen.

We kunnen niet van alle leerlingen precies weten wat er in hun leven speelt natuurlijk, maar we kunnen er wel nieuwsgierig naar zijn! We kunnen vragen stellen en af en toe ruimte maken voor persoonlijke verhalen en gevoelens, complimenten geven, positief zijn, interesse tonen, begrip en erkenning geven voor moeilijke of verdrietige gebeurtenissen in het leven van onze leerlingen. Om maar een paar dingen te noemen. Opgroeien is niet niks, onze leerlingen maken van alles mee, positief en negatief, de cijfers liegen er niet om.

In de training 'de traumasensitieve school' wordt nogmaals duidelijk hoe belangrijk het is om sensitief, aanwezig en beschikbaar te zijn voor onze leerlingen. Alleen dat al kan een wereld van verschil maken in het leven van een leerling die impactvolle gebeurtenissen meemaakt. Er gewoon zijn, liefdevol, begripvol met een open hart.

Deze leerlingen zijn in ieder geval gehoord en zitten bij warme, liefdevolle leerkrachten in de klas die hen vanaf nu bij hun 'worstelingen' zullen ondersteunen. Dat verdient elke leerling toch?!

Op naar een volgende 'gewone' werkweek 

Met liefde, Maartje